-Synu, chodź, pojesz sobie z nami bobu, jest bardzo smaczny.
– Tataaa!! Ja chcę SAM o sobie decydować. To jest moja decyzja, czy będę jadł bób, czy nie! To JA o sobie decyduję i jestem za to odpowiedzialny. No!!
(pauza, po czym dorzuca już zupełnie spokojnie) A co to znaczy, że jestem odpowiedzialny?
– Halo? Urodziła się. Córeczka. Mamy córeczkę!
– Gratuluję! Ile waży? Duża? Wszystko dobrze? A matka jak?
– Córka duża, silna, 4 kg, 56 cm. Matka zmęczona, bo poród długi.
– Dobrze, dobrze. To nic. Najważniejsze, że dziecko zdrowe.
Znacie to? Najważniesze… Dźwięczy mi to w uszach. I mdli mnie już kiedy to piszę.
(…) o piersiach, o słowach tabu, o macierzyństwie, i o dzieciństwie, o zdrowiu, o eko-sreko i nawet o uprawie chwastów.
Radocha z tego, że doczekaliśmy się naszych własnych pierwszych, osobistych, debiutanckich rzodkiewek. Radocha podwójna, bo to pierwszy plon na debiutanckiej grządce w naszym ogrodzie. Korzeń – czyli różowe części poszły do chrupania, a z liści powstało coś a’la szpinak rzodkiewkowy.
Czy w maju, gdy przyroda już się zbudziła można zrobić sałatkę z niczego? Czy rośliny powszechnie uważane za chwasty służą tylko do podziwiania/zwalczania/wyrywania? Dlaczego nie włożyć ich na talerz?
